Cliënte voelt zich minderwaardig. Zij heeft een goede baan, is gezond, is stevig van gestalte, maar durft niet op vreemde mensen af te stappen, dan klapt ze dicht.
In regressie blijkt ze een tuinman te zijn die rond 1800 werkt op een kasteel. Zijn kasteelheer erkent zijn talent in het ontwerpen van tuinen en stelt hem voor haar andere rijke landeigenaren. Telkens weer ervaart hij echter hun neerbuigende blikken en in hem zet zich de overtuiging van ‘’Ik ben toch maar de tuinman, wat kan ik nou, ik moet me stil houden’’.
Deze sessie draagt ertoe bij dat cliënte deze overtuiging loslaat en zelfbewuster wordt.