Een oudere hooggevoelige man heeft zich zijn hele leven ongewenst gevoeld. Hoe vaak zijn moeder ook vertelde dat ze blij met hem was, ten diepste kon ze hem niet overtuiging.
Tijdens een regressie blijkt dat zijn huidige moeder, die al een groot gezin had, bij de bevalling van het zusje boven hem bijna dood is gegaan. Ten tijde van de conceptie is ze bang dat ze een nieuwe bevalling niet aan zal kunnen en wil ze dus eigenlijk niet zwanger worden. Het ‘’ik wil niet’’ heeft dus niets met deze baby te maken, maar betekent ‘’ik wil niet dood’’ en vertegenwoordigt alle paniek en hulpeloosheid van de vorige bevalling.
Nog een laag dieper blijkt deze doodsangst naadloos aan te sluiten bij cliënt zijn vorige leven. Tijdens een bombardement in WOI sterft een jong meisje plotseling onbewust in chaos en oorlogspaniek. Na deze sessie is cliënt in staat te voelen dat zijn moeder wel van hem hield en heeft hij minder bevestiging nodig, hetgeen rust geeft.