Vrouw van 35 jaar raakt in paniek bij water, aan zee, langs de dijk rijden. Als klein kind schrok haar moeder heel erg toen een oom met haar in de branding speelde.
Bij associatie met haar angst, wordt ze heel paniekerig, zweterig, trillerig, ‘’ik wil er echt niet in’’, ‘’ik vind het doodeng’’ en ervaart ze dat ze heel stil in een grote donkere zwarte leegte beweegt. Het voelt als koud eng diep water. Ik vraag haar gelijk verder terug te gaan naar een moment dat het nog allemaal in orde is en ze ervaart zichzelf als jong meisje (7/8 jaar) in een wit jurkje met kort donker haar, blij huppelend aan de hand van een jonge slanke man, lopend naar een grote boot. Vooruitgaand in de tijd, begint het te stormen en slaat ze overboord en verdrinkt. Ze ziet het witte jurkje drijven. Ik laat haar ziel zich richten op de eeuwigheid en ze ziet haar vader en moeder komen. In dit heel heldere licht is alles weer goed. Ze ervaart rust, blijheid en heel veel liefde. We beëindigen deze herbeleving waarbij ze de liefde, blijheid en rust inademt. Vervolgens laat ik cliënte het kleine meisje weghalen bij haar oom uit de zee en haar overgeven aan haar moeder. Moeder is helemaal blij en weer gerust. Deze rust ademt cliënte in.
Cliente mailt later dat ze niet meer zo panisch reageerde toen ze hoorde dat er mensen verdronken waren. “Doordat je ervaart waar je angsten vandaan komen weet je dat je nu niet meer bang hoeft te zijn. Fijn dat ik alles weer kan doen wat ik wil. Zo fijn, niet meer met angst te hoeven leven” Als ik dit eerder had meegemaakt was mijn leven, maar ook die van mijn echtgenoot, op veel momenten rustiger/fijner/mooier en interessanter geweest